‘ชมพู ฟรุตตี้’ ร่ำลา ‘ต้อย เศรษฐา’ พี่ชายสุดเคารพรักและบูชา สุดอาวรณ์แม้เผื่อใจ

Lalita C.เผยแพร่: 21 ก.พ. 2565 11:01 น.| อัปเดต: 21 ก.พ. 2565 11:01 น.

91 1 minute read

‘ชมพู ฟรุตตี้’ ร่วม ร่ำลา ‘ต้อย เศรษฐา’ ผ่านเฟซบุ๊กส่วนตัว เผยความหลังที่มีต่อ “พี่ต้อย” ยกเป็นต้นแบบคนแรกในชีวิต พร้อมเผยว่าอาการต้อยเคยดีขึ้น ก่อนทรุดหนักและจากไป

เป็นข่าวใหญ่สะเทือนวงการที่ทำเอาใจหายกันอีกครั้ง กับการจากไปของ ต้อย เศรษฐา ศิระฉายา ศิลปินแห่งชาติ รุ่นพี่รุ่นน้องร่วมวงการต่างออกมาโพสต์อาลัย ล่าสุด (20 ก.พ.) สุทธิพงษ์ วัฒนจัง หรือที่รู้จักในนาม ชมพู ฟรุตตี้ นักแต่งประชื่อดังที่มีผลงานคุ้นหูหลายบทเพลง ก็ขอออกมาร่วมไว้อาลัยให้กับการจากไปของศิลปินแห่งชาติ ที่เขานับถือและบูชาในฐานะพี่ชายคนหนึ่ง

โดย ชมพู ฟรุตตี้ ได้โพสต์ข้อความและรูปภาพผ่านเฟซบุ๊กส่วนตัว Sudhipong Kenny Vatanajang เล่าย้อนถึง พี่ต้อย เศรษฐา ผู้เป็นแรงบันดาลใจที่ทำให้ชอบและอยากเป็นนักร้องตั้งแต่เด็ก จากเด็กคนหนึ่งที่ชื่นชอบ ต้อย วง The Impossible และกลายมาเป็นน้องชายในวงการเพลง โดยเผยอีกว่าได้มีโอกาสไปเยี่ยมต้อย เศรษฐาช่วงที่รักษาโรคมะเร็ง ก่อนอาการจะทรุดหลังเข้ารับคีโม แม้จะเผื่อใจแต่ก็ยังเสียใจมากอยู่ดี พร้อมส่งท้ายด้วยความอาลัย ขอให้ดวงวิญญาณได้พักอย่างอิสระ และร่วมแสดงความเสียใจกับครอบครัว

“พี่ชายผู้เป็นที่รักยิ่ง ❤️
เมื่อผมอายุ 7 ขวบ
เริ่มรู้จักเพลงของดิอิมฯ โดยพี่ชายของผมร้องให้ฟังบ่อยๆ พอ 9 ขวบพี่ต้อยก็กลายเป็นต้นแบบของผม เป็นแรงบันดาลใจให้ชอบฟังเพลงและอยากร้องเพลง พยายามฝึกฝนออกเสียงให้ใกล้เคียงที่สุด เพราะเสียงนี้ทำให้ผมมีความสุขยามที่ได้ยิน และถึงแม้จะทำได้แค่เพียงปลายๆเสียงของพี่ ผมก็ยังภาคภูมิใจ ไม่ต้องสงสัยเลยว่า ” ต้นแบบ ” ของผมคนนี้ จะมีเสียงที่ไพเราะ วิเศษ ขนาดไหน
พอผมอายุ 15
” ชื่นรัก ” หนังใหม่ที่พี่เล่นคู่กับพี่เปี๊ยก อรัญญา นามวงศ์ นางเอกหมายเลข 1 ของประเทศในเวลานั้น ทำให้ผมรีบไปดูโดยไม่ต้องคิดอะไร เพราะจะได้ดูได้ฟังพี่แสดงและฟังเสียงร้องของพี่ และก็ฝันเหมือนวัยรุ่นทั่วไป ที่ในชีวิตนี้ อยากเจอตัวจริงของศิลปินในดวงใจสักครั้ง
เมื่อได้เข้าสู่วงการเพลง
ก็เป็นวันที่ ” ดิอิมฯ ” แยกย้ายกันแล้ว ไม่เคยคิดหรอกว่าจะมีโอกาสได้พบตัวจริงๆของพี่ แต่วันหนึ่งที่เป็นวันพิเศษที่สุดในชีวิตของแฟนเพลงคนนี้ ก็เกิดขึ้นในวันที่ผมได้แสดงภาพยนตร์เรื่องแรก ” หลานสาวเจ้าสัว ” ของคุณอา
พรพจน์-รัชนีวรรณ ผมดีใจสุดๆเมื่อพี่เดินเข้ามาในกองถ่ายในฐานะผู้ช่วยผู้กำกับ นั่นคือวันแรกที่ฝันของผมเป็นจริง ผมไม่รีรอที่จะพยายามสนิทสนมใกล้ชิด ไม่ใช่เพื่อเอาไปคุยไปบอกหรืออวดใครว่าผมได้เจอพี่จริงๆ แต่เพื่อเติมเต็มฝันของผมให้ล้นอยู่ในใจก็พอ ❤️
จากวันนั้นถึงวันนี้ …
พี่กลายมาเป็นพี่ชายที่ผมเคารพรักยิ่ง เหมือนพี่ชายแท้ๆเลยก็พูดได้ เส้นทางชีวิตยิ่งโคจรมาพบกัน ทำงานร่วมกันมากมายหลายสิบครั้ง ทั้งในงานร้องเพลง งานในมูลนิธินักแสดงอาวุโสกับพี่แขกและพี่น้องหลายๆท่าน รวมถึงพี่ให้เกียรติเป็นนักร้องรับเชิญพิเศษในคอนเสิร์ตของผมที่เฉลิมกรุง ผมรู้สึกว่ามันคือโชคดีมากๆในชีวิต ที่ได้มีโอกาสใกล้ชิด รับรู้ ดูเป็นแบบอย่าง หล่อหลอมสิ่งที่น่ารักน่าเคารพในตัวพี่เพื่อให้เข้ามาอยู่ในตัวเอง เพราะอยากเป็นคนที่สุภาพ อ่อนโยน มีเมตตา มีแต่คนรักอย่างพี่ ไม่ใช่เพราะอิจฉา แต่เพราะว่าผม ” บูชา ” ?
ก่อนจะถึงวันนี้ที่ทุกคนต้องเศร้าเสียใจในการจากไป ผมดีใจที่ได้มีโอกาสไปกราบสวัสดีและให้กำลังใจพี่ที่รักของผมเป็นครั้งสุดท้าย วันนั้นพี่ดูมีสุขภาพดีขึ้นนะครับ จนผมมั่นใจว่าพี่ต้องหายดีได้อีกครั้ง แต่หลังจากนั้นไม่กี่วันพี่เข้ารับคีโมชุดต่อมาและแพ้รุนแรง อาการได้ทรุดลง และรักษาตัวในรพ.โดยตลอด งดเยี่ยม ผมได้แต่ภาวนาและหวังให้พี่อาการดีขึ้นอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ไม่สมหวัง จนถึงวันนี้ที่รับรู้ข่าวการจากไปของพี่ ถึงแม้จะเผื่อใจไว้บ้างแล้ว ก็ยังเสียใจมากและอาลัยอาวรณ์พี่มากๆครับ
ขอบพระคุณทุกสิ่งทุกอย่างที่ผมได้รับจากพี่ ทั้งทางอ้อมตั้งแต่เด็กๆ จนถึงทางตรงตั้งแต่วันที่ได้รู้จักพี่จริงๆ มันส่งผลต่อชีวิตคนอย่างผมมากมายในทางที่ดี ทั้งความสุข ความสามารถ ความสำเร็จในชีวิตนี้ มาจากพี่ต้อย เศรษฐา ศิระฉายา ” ต้นแบบ ” คนแรกในชีวิตของผมครับ
ขอให้ดวงวิญญาณของพี่ได้พักผ่อนอย่างอิสระ ในที่ที่พี่มีความสุข และขอแสดงความเสียใจอย่างสุดซึ้งกับพี่เปี๊ยก น้องอีฟ และน้องมีบุญ หลานรักของพี่ รวมถึงทุกคนในครอบครัวด้วยครับ
#เข้าใจแล้วครับว่าคนที่รักศิลปินในดวงใจเสียใจขนาดไหนเมื่อเขาจากไป
ศิลปินในดวงใจของผม ❤️
เศรษฐา ศิระฉายา
6 พย. 2487 – 20 กพ. 2565″