เนื้อเพลง ตัวโดน บิวกิ้น พุฒิพงศ์ (Billkin) วิเคราะห์สัญญะเบื้องหลัง

Danita S.เผยแพร่: 06 ก.พ. 2568 09:25 น.| อัปเดต: 06 ก.พ. 2568 09:49 น.

เนื้อเพลง ตัวโดน บิวกิ้น พุฒิพงศ์ (Billkin)

นักร้องหนุ่มเสียงเพราะ ‘บิวกิ้น พุฒิพงศ์’ ปล่อยซิงเกิลใหม่ “ตัวโดน” เพลงสุดช้ำของบรรดาคนมีความรัก ที่ถูกอีกฝ่ายเหยียบย่ำหัวใจซ้ำแล้วซ้ำเล่า ไม่ต่างจากของตายที่ถูกกระทำเสมอ เปิดเนื้อเพลง-เนื้อร้อง ช่องทางรับชมมิวสิกวีดีโอ

เพลง : ตัวโดน
นักร้อง : บิวกิ้น พุฒิพงศ์ อัสสรัตนกุล (Billkin)

เนื้อร้อง ตัวโดน (Billkin)

ฉันคนเดียวที่โดนทุกครั้ง รับอารมณ์จากเธอเสมอ
คนที่ยืนอยู่ข้างเธอ ห่วงใยเธอมาทุกวัน
เหมือนเป็นหมอนในตอนที่ล้ม เหมือนกันชนที่โอบเธอไว้
ใครทำร้าย เธออย่างไร ฉันคนนึงจะไม่ยอม

แล้วฉันทำอะไรผิดไป คนที่รักเธอ
หมดทั้งหัวใจ ถึงต้องโดนแบบนี้

ถ้าจะผิดก็ผิดที่ฉันรักเธอ ฉันผิดด้วยเหรอ
ที่ยอมให้เธอทุกอย่าง ทำไมต้องกลายเป็นฉัน
ที่เธอทำร้าย ทุกที ทุกที
หัวใจฉันมีแค่นี้ ให้เธอทั้งนั้น ทำไมยังเป็นตัวโดนอยู่ดี

เพราะตัวโดนก็โดนทุกครั้ง หันมองมาก็เจอเสมอ
เป็นแค่คนที่อยู่ข้างเธอ ที่เธอเห็นเป็นของตาย
ฉันรู้สึกแต่ทำไม่รู้ เพราะรักเธอเลยเก็บเอาไว้
ยอมเป็นคน ที่ปวดใจ ไม่ให้เธอต้องกังวล

แล้วฉันทำอะไรผิดไป คนที่รักเธอ
หมดทั้งหัวใจ ถึงต้องโดนแบบนี้

Thaiger วิเคราะห์เชิงลึก “ตัวโดน” โดย บิวกิ้น เมื่อความรักกลายเป็นบทลงโทษ

“ตัวโดน” ของ บิวกิ้น ไม่ใช่แค่เพลงอกหักธรรมดา แต่เป็นบทบันทึกทางอารมณ์ของคนที่ถูกความรักทำร้ายซ้ำๆ จนกลายเป็น “ที่รองรับ” ความรู้สึกของอีกฝ่ายโดยไม่มีสิทธิ์เลือก มันเป็นเรื่องของความรักที่ไม่สมดุล ความสัมพันธ์ที่ฝ่ายหนึ่งยอมรับความเจ็บปวดเพื่อรักษาอีกฝ่ายไว้ แต่สุดท้ายกลับกลายเป็น “ตัวโดน” อยู่ดี

สัญญะของ “ตัวโดน” – คำจำกัดความของผู้ถูกกระทำ

คนแต่งเพลงเลือกใช้คำว่า ตัวโดน เป็นสำนวนได้อย่างมีชั้นเชิง มันเป็นคำที่ไม่ใช่แค่ เหยื่อ (victim) แต่สื่อถึงการเป็น “คนที่ต้องรับผลกระทบเสมอ” โดยไม่ได้ทำอะไรผิด คนที่อยู่ตรงนั้นให้ตลอด แต่กลับถูกทำให้เจ็บปวดทุกครั้ง นี่คือภาพของ “ความรักที่ไม่มีอำนาจต่อรอง” – ยิ่งรักมากเท่าไร ก็ยิ่งกลายเป็นเป้ารับความเจ็บปวดมากขึ้นเท่านั้น

“ถ้าจะผิดก็ผิดที่ฉันรักเธอ ฉันผิดด้วยเหรอ ที่ยอมให้เธอทุกอย่าง”

ประโยคนี้สะท้อนแนวคิดที่คนรักมักตกอยู่ในวังวนความสัมพันธ์ที่ไม่เป็นธรรม พยายามให้ พยายามเข้าใจ แต่สุดท้ายก็กลายเป็นคนรับจบเสมอ

ความสัมพันธ์ที่ไม่สมดุล เมื่อคนที่รักที่สุดกลับเป็นคนที่เจ็บที่สุด

“เหมือนเป็นหมอนในตอนที่ล้ม เหมือนกันชนที่โอบเธอไว้”

เปรียบเปรยของการเป็น “หมอน” และ “กันชน” แสดงให้เห็นว่า ผู้ร้องไม่ได้เป็นแค่คนรัก แต่เป็นที่พึ่งพิง เป็นคนที่อยู่ตรงนั้นเสมอเวลามีปัญหา แต่เมื่อลุกขึ้นมาเมื่อไหร่ หมอนก็ถูกทิ้งไป กันชนไม่เคยมีคุณค่าเมื่อไม่มีแรงกระแทก

“เป็นแค่คนที่อยู่ข้างเธอ ที่เธอเห็นเป็นของตาย”

นี่คือสัญญะของ “ของตาย” คนที่ไม่ต้องพยายามรักษา เพราะรู้ว่าเขาจะอยู่เสมอ ทำให้เกิดคำถามเชิงปรัชญาทางความรัก – การให้ทั้งหมดของเรา มีค่าไหม? หรือมีค่าก็ต่อเมื่อเราหายไป?

อารมณ์ของเพลง การทบทวนตัวเองผ่านความเจ็บปวด

สิ่งที่ทำให้ “ตัวโดน” มีพลังทางอารมณ์ ไม่ใช่แค่คำร้องที่บาดลึก แต่เป็นการเล่าเรื่องที่ ค่อยๆ เปิดเผยความปวดร้าวจากความสับสนไปสู่การตั้งคำถามกับตัวเอง

“แล้วฉันทำอะไรผิดไป คนที่รักเธอ หมดทั้งหัวใจ ถึงต้องโดนแบบนี้”

ตรงนี้คือจุดที่ผู้ร้องเริ่มทบทวนตัวเอง ฉันผิดตรงไหน? ทำไมต้องเป็นฉันที่โดนตลอด? มันเป็นคำถามที่คนในความสัมพันธ์ที่ไม่สมดุลเคยถามตัวเองซ้ำๆ เพราะการถูกรักในแบบที่ไม่แฟร์ ทำให้พวกเขาเริ่มสงสัยว่า การรักใครสักคนมากไป เป็นความผิดหรือเปล่า?

ความหมายที่ลึกกว่า ความรักเป็นเรื่องของการให้ หรือการต้องถูกให้?

“ก็แค่รัก แค่หวง แค่เธอ แล้วคนอย่างฉัน ผิดตรงไหน”

นี่อาจเป็นจุดที่แสดงให้เห็นถึง ความรักที่เปลี่ยนไปเป็นความเจ็บปวดโดยไม่รู้ตัว คนร้องไม่ใช่แค่เสียใจ แต่เริ่มตั้งคำถามถึง “หลักการของความรัก” เพราะเมื่อเรารักใครสักคน เราไม่เคยคิดว่า การให้ความรัก จะเป็นต้นเหตุของการต้องเจ็บปวดกลับมา

และนี่คือสัญญะที่ซ่อนอยู่ในเพลง “ตัวโดน”

“ความรักไม่ควรเป็นบทลงโทษ” – ถ้าการรักใครสักคนทำให้เราต้องเป็นตัวโดนเสมอ บางทีอาจถึงเวลาต้องรักตัวเองแทน
“บางครั้ง การอยู่เสมอ อาจทำให้เราไร้ค่าในสายตาคนที่ไม่เห็นความสำคัญ”
“สุดท้ายแล้ว ความรักที่ไม่มีการให้คุณค่ากัน อาจกลายเป็นกับดักที่ทำร้ายตัวเอง”

ตัวโดน เป็นมากกว่าเพลงอกหัก แต่มันคือจิตวิทยาความสัมพันธ์

การรักใครสักคนมากเกินไป อาจทำให้เรากลายเป็นเป้าของความเจ็บปวด
ความอดทนไม่ควรเป็นคำตอบเดียวในความรัก
หากต้องเป็น “ตัวโดน” เสมอ อาจถึงเวลาต้องเปลี่ยนบทบาทจากผู้รองรับ มาเป็นคนที่เลือกรักตัวเอง

“ตัวโดน” คือคำถามถึงตัวเราเอง – ว่าเราจะยอมเป็นที่รองรับความเจ็บปวดในความสัมพันธ์ไปตลอดหรือไม่?