จัสติน บีเบอร์ เผยชีวิตเป็นโรคซึมเศร้า ติดยาหนัก การเป็นคนดัง

P. Wanutchเผยแพร่: 04 ก.ย. 2562 16:47 น.| อัปเดต: 04 ก.ย. 2562 17:17 น.

377

จัสติน บีเบอร์ เผยชีวิตเป็นโรคซึมเศร้า ติดยาหนัก การเป็นคนดัง : ข่าวบันเทิงฮอลลีวูด

นักร้องชื่อดัง จัสติน บีเบอร์ ได้เล่าความรู้สึกผ่านอินสตาแกรม เกี่ยวกับเรื่องชีวิตที่ผ่านมา การเป็นคนดังมีชื่อเสียง เป็นโรคซึมเศร้า และเสพติดยาอย่างหนัก ในช่วงยี่สิบปีที่ผ่านมา

Advertisements

จัสตินเล่าว่า มันยากที่จะลุกออกจากเตียงในตอนเช้า ด้วยการมองโลกในแง่ดี เมื่อมันเต็มไปด้วยเรื่องที่หนักหนาของคุณในอดีต ทั้งชีวิต,หน้าที่การงาน, ความรับผิดชอบ, อารมณ์ความรู้สึก, ครอบครัว, การเงิน และความสัมพันธ์ มันเหมือนกับมีปัญหาไม่จบไม่สิ้น คุณเริ่มมองเห็นแต่ละวันผ่านความกลัว และคาดการณ์ไปถึงวันถัดไปว่ามันจะไม่ดี มันกลายเป็นวังวนของความผิดหวัง บางครั้งคิดไปถึงขนาดว่า ไม่อยากจะมีชีวิตอยู่อีกต่อไป รู้สึกเหมือนว่ามันจะไม่มีวันเปลี่ยนแปลง ผมจะได้เห็นอกเห็นใจคุณอย่างเต็มที่

ผมเปลี่ยนความคิดตัวเองไม่ได้ ผมโชคดีที่มีคนคอยให้กำลังใจ และสนับสนุน ผมมีเงินมากมาย, มีโรงเก็บรถหลายคัน, ได้รับเกียรติ, ประสบความสำเร็จ, ได้รับรางวล แต่ผมก็รู้สึกว่ามันมีอะไรขาดหายไป คุณเคยสังเกตสถิติของดาราเด็ก และผลลัพธ์ในชีวิตของพวกเขาไหม เขาต้องทนรับแรงกดดัน และความรับผิดชอบมากมาย ใส่เข้าไปในสมอง, อารมณ์ ซึ่งยังไม่ได้พัฒนาเต็มที่ ความไม่มีเหตุผล, ท้าทาย, หัวขบถ พวกเราต้องผ่านสิ่งเหล่านี้ไปให้ได้ ยิ่งเพิ่มความกดดันของการเป็นดาราไปด้วย มันก็ยิ่งทำให้เกิดอะไรบางอย่าง ที่อธิบายไม่ได้

ผมไม่ได้โตมาในครอบครัวที่อบอุ่น พ่อแม่แยกทางกันตั้งแต่ 18 ไม่มีเงิน และยังเด็ก ขณะที่ผมประสบความสำเร็จ กลายเป็นคนมีชื่อเสียงภายใน 2 ปี ชีวิตผมเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือ จากเด็กอายุ 13 ในเมืองเล็กๆ ไปสู่การได้รับเสียงชื่นชมจากทั่วโลก มีคนนับล้านบอกรักผม และบอกว่าผมเจ๋งขนาดไหน ความอ่อนน้อมถ่อมตนมาพร้อมกับอายุที่มากขึ้น คุณคงได้ยินเรื่องเหล่านี้มามากพอแล้วในวัยเด็ก และคุณก็เริ่มจะเชื่อ ทั้งความมีเหตุผลและการตัดสินใจ นี่ถึงเป็นเหตุผลว่าเราไม่ควรดื่มเหล้าจนกว่าจะถึง 21

ผมมีคนทำทุกอย่างให้ เพราะงั้นผมถึงไม่เคยเรียนรู้เกี่ยวกับความรับผิดชอบขั้นพื้นฐานเลย พอผมอายุ 18 ผมถึงไม่มีทักษะในการใช้ชีวิตในโลกจริง พร้อมกับเงินเป็นล้าน และสามารถเข้าถึงอะไรก็ได้ที่ผมต้องการ แบบนี้เป็นอะไรที่น่ากลัวมาก ตอนอายุ 20 ผมทำเรื่องแย่ๆ และเปลี่ยนจากคนที่มีคนรัก และชื่นชมมากที่สุดในโลก มาเป็นคนที่ผู้คนต่างเยาะเย้ย มีอคติ และเกลียดที่สุดในโลก

การอยู่บนเวทีเป็นอะไรที่ต้องทำเวลา และเร่งรีบมากกว่ากิจกรรมอื่นๆ และมันก็ยากมากที่จะจัดการ กับความไม่แน่นอนนี้ คุณจะเห็นว่าวงดนตรีหลายวง และศิลปินจำนวนมาก จบลงที่การติดยาเสพติด และผมเชื่อว่า มันเป็นเพราะไม่สามารถจัดการกับความไม่แน่นอน ในการเป็นคนที่ต้องคอยเอนเตอร์เทนอยู่ตลอดเวลา