[Verse 1]
When I picture my hometown
There’s a bronze, spray-tanned statue of you
And a plaque underneath it
That threatens to push me down the stairs at our school
พอคิดถึงบ้านเกิด ฉันนึกถึงภาพแก
รูปหล่อทองแดง แกร่งเกินจริงไปไหม?
คำจารึกใต้ฐาน…แค่อ่านก็อยากหนีไปไกล
กลัวความทรงจำที่โรงเรียนจะหวนคืน
[Pre-Chorus]
And it was always the same searing pain
But I dreamed that, one day, I could say
ความเจ็บปวดนั้น แสนคุ้นเคยและแสบสัน
แต่ฉันใฝ่ฝันว่าวันหนึ่งฉันจะตะโกน…
[Chorus]
All that time you were throwin’ punches, I was buildin’ somethin’
And I can’t forgive the way you made me feel
Screamed, “Fuck you, Aimee” to the night sky as the blood was gushin’
But I can’t forget the way you made me heal
ตอนแกชกต่อย ฉันกำลังสร้างบางสิ่ง
ฉันไม่อาจให้อภัย ที่แกทำให้ฉันรู้สึกแบบนั้น
ร้องตะโกน “ไอ้เวรเอ๊ย!” กับท้องฟ้ายามดึก
เลือดไหลอาบแก้มฉัน แต่ก็ไม่อาจลืม
ว่าแกทำให้แผลใจฉันหายดีอย่างไร
[Verse 2]
And it wasn’t a fair fight
Or a clean kill each time that Aimee stompеd across my grave
And then she wrotе headlines
In the local paper, laughing at each baby step I’d take
มันไม่ใช่การต่อสู้ที่ยุติธรรม ไม่ใช่การฆ่าที่สง่างาม เมื่อแกกระทืบหลุมศพฉัน
แกเขียนข่าวพาดหัวหนังสือพิมพ์เย้ยหยัน
หัวเราะร่าทุกครั้ง เมื่อเห็นฉันเดินได้อีกก้าว
[Pre-Chorus]
And it was always the same searing pain
But I prayed that, one day, I could say
ความเจ็บปวดนั้น แสนคุ้นเคยและแสบสัน
แต่ฉันสวดอ้อนวอน ว่าสักวันฉันจะประกาศ…
[Chorus]
All that time you were throwin’ punches, I was buildin’ somethin’
And I couldn’t wait to show you it was real
Screamed, “Fuck you, Aimee” to the night sky as the blood was gushin’
But I can’t forget the way you made me heal
Everyone knows that my mother is a saintly woman
But she used to say she wished that you were dead
I pushed each boulder up the hill
Your words are still just ringing in my head, ringing in my head
ตอนแกชกต่อย ฉันกำลังสร้างบางสิ่ง
ฉันแทบรอไม่ไหวที่จะโชว์ให้เห็นว่ามันจริงแค่ไหน
ร้องตะโกน “ไอ้เวรเอ๊ย!” กับท้องฟ้ายามดึก
เลือดไหลอาบแก้มฉัน แต่ก็ไม่อาจลืม
ว่าแกทำให้แผลใจฉันหายดีอย่างไร
ใครๆ รู้ แม่ฉันเป็นคนใจบุญ
แต่แม่เองก็เคยแช่งให้แกไปลงนรก
แต่ละก้อนหินที่ฉันแบกขึ้นเนิน
คำพูดแกยังคงก้องอยู่…ไม่หายไปไหน
[Bridge]
I wrote a thousand songs that you find uncool
I built a legacy that you can’t undo
But when I count the scars, there’s a moment of truth
That there wouldn’t be this if there hadn’t been you
ฉันเขียนเพลงเป็นพันที่แกเห็นว่าเชยมาก
ฉันสร้างสิ่งที่แกไม่มีวันลบล้างได้
แต่พอฉันนับรอยแผล…ความจริงมันชัดเจน
ว่าฉันคงไม่ได้อยู่ ณ ที่นี้ ถ้าไม่ใช่เพราะแก
[Verse 3]
And maybe you’ve reframed it
And in your mind, you never beat my spirit black and blue
I don’t think you’ve changed much
And so I changed your name and any real defining clues
And one day, your kid comes home singin’
A song that only us two is gonna know is about you, ’cause
แกอาจจะลืมๆ มันไป คิดเข้าข้างตัวเอง ว่าแกไม่เคยทำลายใจฉัน
ฉันว่าแกคงไม่เปลี่ยนไปเท่าไหร่
ฉันเลยเปลี่ยนชื่อแก และเบาะแสใดๆ ที่จะสื่อถึงแก
แล้ววันนึง ลูกแกจะกลับบ้าน ร้องเพลงที่…
มีแค่เราสองรู้ว่าเป็นเรื่องของแก เพราะว่า…
[Chorus]
All that time you were throwin’ punches, it was all for nothin’
And our town, it looks so small from way up here
Screamed, “Thank you, Aimee” to the night sky and the stars are stunnin’
‘Cause I can’t forget the way you made me heal
Everyone knows that my mother is a saintly woman
But she used to say she wished that you were dead
So I pushed each boulder up that hill
Your words were still just ringin’ in my head, ringin’ in my head
ตอนแกชกต่อย ทุกอย่างมันไร้ค่าไปหมด
เมืองบ้านเราช่างดูเล็กนิดเดียวจากบนนี้
ร้องตะโกน “ขอบคุณนะ!” กับท้องฟ้าและดวงดาวพร่างพราย
เพราะไม่อาจลืม ว่าแกทำให้แผลใจฉันหายดีอย่างไร
ใครๆ รู้ แม่ฉันเป็นคนใจบุญ
แต่แม่เองก็เคยแช่งให้แกไปลงนรก
แต่ละก้อนหินที่ฉันแบกขึ้นเนิน คำพูดแกยังคงก้องอยู่…ไม่หายไปไหน
ขอบคุณนะ เอมี่
