ความสิ้นหวังเริ่มพุ่งทวี ถึงเวลา 6 โมงเย็น เส้นตายปริมาณออกซิเจนบนเรือดำน้ำไททัน เรือชมซากไททานิค หายสาบสูญไปตั้งแต่วันที่ 18 มิถุนายนครบ 96 ชั่วโมง ซึ่งโดยเทคนิคแล้ว ผู้โดยสารทั้ง 5 คนบนเรือจะสามารถมีชีวิตอยู่ได้ด้วยก๊าซออกซิเจนสำรองถึงเวลา 18.18 น. เท่านั้น
แต่ตามการคาดการณ์ของอดีตทหารหน่วยนาวิกโยธิน เวลาที่ผ่านไป ความสามารถในการกำจัดก๊าซคาร์บอนได้ออกไซด์ของเรือมีจำกัด ประกอบกับสภาพหนาวยะเยือกในความลึก 4,000 เมตร อาจทำให้ผู้โดยสารบนเหลือ เกิดอาการอาเจียน หมดสติไปก่อนหน้านั้น
ภารกิจสำคัญของหน่วยกู้ภัยแข่งกับเวลา ต้องหาทางช่วยเหลือนำขึ้นมาถึงผิวน้ำให้ทันก่อนเส้นตาย แต่อุปสรรคสำคัญคือจนถึงเวลานี้ยังไม่ทราบตำแหน่งที่แน่นอนของเรือ
อย่างไรก็ดี อาจยังพอมีหวังอยู่บ้างแม้เพียงเล็กน้อย ไทม์ไลน์ของก๊าซออกซิเจนไม่จำเป็นต้องตายตัวเสมอไป ดร. เคน เลเดซ ผู้เชี่ยวชาญด้านเวชศาสตร์ลดความดันบรรยากาศที่มหาวิทยาลัยเมมโมเรียล ในเมืองเซนต์จอห์น รัฐนิวฟันด์แลนด์ บอกกับบีบีซีนิวส์ว่า ผู้ป่วยบางรายที่อยู่ในทะเลอาจอยู่รอดได้นานกว่าที่คาดไว้ แต่มีหลายเงื่อนไขประกอบ
“มันขึ้นอยู่กับว่าพวกเขาหนาวแค่ไหน และเรือมีประสิทธิภาพแค่ไหนในการกักเก็บออกซิเจน” เขากล่าว พร้อมเสริมว่าการหนาวสั่นจะใช้ออกซิเจนจำนวนมาก ขณะที่การห่อตัวรวมกันสามารถช่วยรักษาความร้อนได้
เขากล่าวว่าการขาดออกซิเจนเป็นกระบวนการที่ค่อยเป็นค่อยไป “มันไม่เหมือนกับการปิดไฟ มันเหมือนกับการปีนภูเขา เมื่ออุณหภูมิเย็นลงและเมแทบอลิซึมจะลดลง [ขึ้นอยู่กับ] ว่าคุณขึ้นภูเขาได้เร็วแค่ไหน” เขากล่าว “เมื่อระดับออกซิเจนลดลง สัดส่วนของก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ที่ลูกเรือหายใจออกจะเพิ่มขึ้น ซึ่งอาจทำให้เสียชีวิตได้”
และบางคนก็ทนสภาพแวดล้อมอันโหดร้ายได้นานกว่าคนอื่น
ที่น่ากลัวกวานั้นคือเราไม่รู้ว่าเรือยังคงรักษาพลังงานไฟฟ้าไว้ได้หรือไม่ ซึ่งทำหน้าที่ควบคุมปริมาณออกซิเจนและคาร์บอนไดออกไซด์ภายในเรือ
“เมื่อระดับคาร์บอนไดออกไซด์สะสมมากขึ้น มันจะกลายเป็นยากล่อมประสาท มันจะกลายเป็นเหมือนยาสลบ แล้วคุณจะหลับไป”
Ryan Ramsey อดีตกัปตันเรือดำน้ำของกองทัพเรือกล่าวว่าเขาดูวิดีโอออนไลน์เกี่ยวกับภายในของ Titan และไม่เห็นระบบกำจัดก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ที่เรียกว่าเครื่องขัด “สำหรับผมมันคือปัญหาที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในบรรดาปัญหาทั้งหมด”
อ้างอิงจาก : BBC
