THE CAVE นางนอน ภาพยนต์ที่สร้างมากจากเรื่องจริง บอกเล่าเหตุการณ์ที่เรียกได้ว่าเป็นปรากฏการณ์ที่ดึงความสนใจจากทั่วโลก เหตุการณ์ 12 นักฟุตบอลเยาวชนทีมหมูป่าและโค้ช เข้าไปติดอยู่ภายในถ้ำหลวงและต้องใช้ผู้เชี่ยวชาญการดำน้ำในถ้ำและความช่วยเหลือจากผู้เชี่ยวชาญจากหลายฝ่ายทั่วทุกมุมโลก กระทั่งสามารถนำเด็กๆทั้ง 12 คน และโค้ชทีมฟุตบอลหมูป่าออกมาได้อย่างปลอดภัย.
THE CAVE นางนอน ได้ผู้กำกับลูกครึ่งไทยไอริช ทอม วอลเลอร์ ที่มีผลงานก่อนหน้าอย่าง “ศพไม่เงียบ” โดยตัวหนังส่วนใหญ่โฟกัสไปที่ทีมงานจากต่างชาติที่เข้ามามีส่วนร่วมในภาระกิจครั้งนี้. มีการพูดถึงความยากทั้งความยากของภาระกิจและความยากในการประสานงานกับหน่วยงานไทย. มีการพูดถึงพาร์ทของช่วงบ้านในพื้นที่อยู่บ้าง แต่ส่วนใหญ่จะเน้นไปที่ภาระกิจช่วยเหลือมากกว่า.
อย่างที่บอกว่าตัวหนังส่วนใหญ่โฟกัสไปที่การทำภาระกิจ ซึ่งเป็นหัวใจหลักของเหตุการณ์นี้อยู่แล้ว นั่นจึงทำให้พาร์ทของเด็กๆทีมหมูป่าและโค้ชนั้นกลายเป็น side story ไปเลย และด้วยความดีต้องการจะนำเสนอดีเทลที่ค่อนข้างมีมากในเวลาที่จำกัดทำให้มันยังไม่ค่อยสุด. ถึงจะโฟกัสไปที่การทำภาระกิจ แต่ตัวหนังกับไม่มีสิ่งที่เป็นเหมือนหัวใจของการดำเนินเรื่องเลย มีก็น้อยมาก เหมือนเป็นการจับเอาส่วนต่างๆจากเหตุการณ์จริงมารวมกัน แต่ไม่มีบุคคลหลักที่จะพาตัวเรื่องเดินไป.
มีหลายๆพาร์ทที่ดูเหมือนจะขาดหายไป อย่างเช่นพาร์ทของสื่อต่างๆจากทั่วทุกมุมโลกที่ต่างประโคมข่าวกันยกใหญ่จนกลายเป็นปรากฏการณ์ระดับโลก แต่หนังกลับเล่าส่วนนี้น้อยมาก. พาร์ทที่ควรจะมีอย่างผู้ว่าฯ พาร์ทของหน่วยซีล และอื่นๆที่ขาดหายไป.
ส่วนของตัวละครนั้นต้องบอกว่าไม่ค่อยลงตัวเท่าไหร่ ด้วยความที่เป็นการเอาคนที่เป็นนักแสดงจริงๆที่เราคุ้นหน้าคุ้นตามาผสมปนเปกับบุคคลที่เป็นตัวจริงที่มีส่วนร่วมในเหตุการณ์จริงๆ ซึ่งเมื่อนำไปรวมกับพล็อตที่ไม่รู้ว่าจะโฟกัสไปที่ใคร ยิ่งทำให้เหตุการณ์และตัวละครที่ควรจะเด่นกลับดร็อปลงซะงั้น. ดูเหมือนจะมีการพูดถึงตัวละครตัวหนึ่งอยู่พอสมควร แต่ก็ไม่มากพอที่จะทำให้ตัวละครนั้นกลายเป็นตัวดำเนินเรื่องไปได้และหลายครั้งก็ถูกกลบไปได้ฉากตัวละครอื่นๆ. ตัวละครบางตัวก็ทำให้เรางง ทั้งที่เป็นตัวละครที่มีความสำคัญเป็นอย่างมากในเหตุการณ์จริง อย่างผู้ว่าราชการจังหวัดเชียงราย ซึ่งในหนังมีการใช้นักแสดงระดับเทพอย่างอา หนิง นิรุตติ์ ศิริจรรยา มารับบทแต่กลับมีการพูดถึงและโผล่มาไม่กี่ฉาก แล้วช่วงหลังๆกลับเอาผู้ว่าฯคนจริงและฟุตเทจจากเหตุการณ์จริงมาใส่แทนซะงั้น อ้าว แล้วตอนแรกที่มา หายไปไหน.
พูดถึงเรื่องของมุมมองต้องบอกว่าค่อนข้างย้อนแย้งในตัวเองอยู่พอสมควร บางฉากก็เหมือนจะเป็นมุมของภาพยนต์ แต่บางฉากก็เหมือนเป็นมุมมองของสาระคดี. พาร์ทที่ควรจะมีความระทึกอย่างฉากนำตัวเด็กๆออกจากถ้ำ กลับไม่ระทึกเท่าที่ควร. พาร์ทของดนตรีมีความเป็นไทย สวยงามตามท้องเรื่อง.
สรุปคือ The Cave นางนอน หนังสาระคดีที่เล่าเหตุการณ์จริงถ่ายทอดผ่านทั้งนักแสดงและบุคคลที่อยู่ในเหตุการณ์จริง. ไม่ขอออกความคิดเห็นว่าดีหรือไม่ หรือควรจะไปดูหรือไม่ เพียงแค่อธิบายจากประสบการณ์ที่ได้ไปดูมาแล้วเท่านั้น ส่วนใครอยากรู้ เชิญพิสูจน์ได้ด้วยตัวคุณเองวันนี้ ในโรงภาพยนต์.
