สปป.ลาว ขุดเจอหลักฐานทางประวัติศาสตร์เพิ่ม “แผ่นจารึกขนาดใหญ่” และ “ฐานพระสลักอักษร” จมแม่น้ำโขง ผู้เชี่ยวชาญถอดข้อความพบว่า ระบุยุคสมัยที่สร้างขึ้นอย่างชัดเจน
จากการขุดค้นพบ พระพุทธรูปปางมารวิชัย สภาพสมบูรณ์และมีขนาดใหญ่ที่สุดเท่าที่มีการค้นพบบริเวณนี้ รวมถึงมีโบราณวัตถุจำนวนมาก ที่เมืองต้นผึ้ง แขวงบ่อแก้ว ประเทศลาว เมื่อวันที่ 16 พฤษภาคม 2567 ที่ผ่านมา โดยผู้เชี่ยวชาญคาดว่าน่าจะมีอายุราว 500-600 ปี สร้างความฮือฮาให้กับประชาชนทั่วทั้งโซเชียลของทางฝั่งสปป.ลาวและฝั่งไทย ทว่าการค้นพบในครั้งนี้กลับมาการออกมาวิเคราะห์และแสดงความคิดเห็นโต้เถียงกันอย่างดุเดือด
ล่าสุด 19 พ.ค. 67 เฟซบุ๊ก ขัตติยะบารมี ขัตติยะ พระคุณเจ้าที่อยู่ในทีมค้นหาก็ยังคงระดมขุดค้นหาโบราณวัตถุต่อไป ซึ่งก็มีการพบพระพุทธรูปและวัตถุโบราณเพิ่มเติมอีกมากมาย โดยหนึ่งในนั้นคือ แผ่นจารึกขนาดใหญ่ ที่สลักข้อความเอาไว้เต็มแผ่น รวมถึงพระพุทธรูปที่มีการสลักอักษรไว้ตรงฐานพระด้วย
รองศาสตราจารย์ ดร.ชัยยศ พิรักษ์ อาจารย์ประจำสาขาวิศวกรรมโครงข่ายไฟฟ้าอัจฉริยะ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ ก็ได้ออกมาถอดข้อความจากแผ่นจารึก สลักข้อความเอาระบุว่า
“สักกะ 1122 ตัว (พ.ศ. 2303) ปีกัดเหม้า เดือน 7 (เดือนเมษายน) สัทธาพระสงฆ์สังฆะเจ้าชุต๋นมีครูบาหลวงวัดสันทับหลาก วัดสังก๋าบุญ พร้อมกับ วัดคำแท่นปราสาท วัดต้องภันลานขาวสายนาย วัดบ้านไธยโสธิสอนชัย วัดคำกล๋างบ้าน วัดคว้างชุม วัดไพคำฝนเดื่อปากชน ได้อนัท(อาณัติ) พร้อมเสี้ยงกับด้วยกั๋นทังภายในภายนอกสัทธาทายะกะในเวียงเมืองเชียงแสนชุคนและมหาอุปราชโมยหว่าน นาข้ามอโรเจ้าคาม นาท่านพระยาราชเส พละกำลังชุคน ได้อุบปพาธะ(อุปัฏฐาก) ส้างยัง..เจ๋ติยะธาตุเจ้า ธุ(พระ)ต๋นบนวัดป่า 3 ต๋นชื่อว่า ทิพมละ วัดคำสักคับปล๋า…ไว้จุยามแก่พระสัพพัญญู 62 อรหันต๋านัง 24 โมคคัลลาน สันนิษฐานว่าเป็นการกระทำบุญครั้งใหญ่ของเวียงเมืองเชียงแสนในอดีต อาจจะเป็นการบูรณะวัด หรือ หล่อสร้างพระเจ้า”
ขณะเดียวกัน อาจารย์อภิชิต ศิริชัย นักประวัติศาสตร์เชียงราย ก็ได้เคลื่อนไหวผ่านทางเฟซบุ๊กส่วนตัว Aphichit Sirichai เกี่ยวกับแผ่นจารึกที่ขุดค้นพบจากในแม่น้ำโขง ระบุว่า “จารึกที่พบฝั่งลาว สกราช 1122 ตัวปีกัดเหม้า (พ.ศ.2303) ยุคพม่า #วัดฅำกลางบ้าน (วัดเจดีย์หลวง ปัจจุบัน) #วัดคว้าง #วัดสังกา ฯลฯ ชื่อวัดในเมืองเชียงแสนทั้งสิ้น !!! ลงมาอีก 2 บรรทัด #สัทธาทายกในเวียงเมืองเชียงแสนชู่คน ครับ #มรดกเชียงแสน”
สำหรับข้อความที่ถูกสลักเอาไว้บนฐานพระพุทธรูปได้สลักเอาไว้ว่า เจ้าสินประหญา หล่อ แล ศักราช ได้ 866 ตัว (จุลศักราช 866 เท่ากับ พุทธศักราช 2047)
ด้านเพจ ลายเมือง Lai-Muang ได้อธิบายเพิ่มเติมเกี่ยวกับ เจ้าสินประหญา เอาไว้ระบุว่า นายสินประหญา (พ.ศ. 2038) เจ้าสินประหญา (พ.ศ. 2047) มหาเถรสินประหญาเจ้า (พ.ศ. 2049) ชื่อของพระเถระรูปหนึ่ง ที่ปรากฏอยู่ในจารึกและใบลานของล้านนา ซึ่งเป็นผู้สร้างใบลานเรื่อง มิลินทปัญหา ไว้กับหอไตร เมืองท่าสร้อย ในปี พ.ศ. 2038 ซึ่งในขณะนั้นยังเป็นฆราวาสอยู่ และมีการกล่าวถึงอีกครั้งในจารึกวัดวิสุทธาราม เมืองพะเยา โดยญาติของท่านได้ถูกนำมาถวายเป็นข้าวัดวิสุทธาราม ในปี พ.ศ. 2049 จำนวน 4 ครอบครัว
และล่าสุดจากจารึกฐานพระพุทธรูปที่พบใหม่ จากดอนเผิ้งคำ ประเทศลาว ซึ่งประเด็นถกเถียงเรื่องความเก่าแก่ของโบราณวัตถุที่พบไปหมาด ๆ มีข้อความระบุว่า เจ้าสินประญาได้สร้างพระพุทธรูปองค์นี้ถวายไว้เมื่อปี พ.ศ. 2047
อ่านข่าวที่เกี่ยวข้อง
- อ.เฉลิมชัย วอนงดดราม่าข้ามฝั่งโขงยลความงาม พระพุทธรูป ที่ฝั่งลาวไม่สนจริง-ปลอม
- สปป.ลาว พบพระพุทธรูป-วัตถุโบราณ โผล่กลางแม่น้ำโขง คาดมีอายุกว่าพันปี
- คาด พระพุทธรูปลาวโบราณ เจอกลางแม่น้ำโขง เก่าถึงสมัยล้านช้าง
อ้างอิงจาก : FB Aphichit Sirichai, ลายเมือง Lai-Muang, ขัตติยะบารมี ขัตติยะ
