รู้หน้าไม่รู้ใจ! ชายใจดีรับคนแปลกหน้าขึ้นรถ แต่สิ่งที่เขาเจอ ถึงกับ…

ผู้ใช้เฟสบุ๊ครายหนึ่งได้โพสต์เรื่องราวเหตุการณืน่าประทับใจ ระบุ

. คนเรา มีเวลาไม่เกินสิบวินาทีในการตัดสินใจว่าจะรับหรือไม่รับบุคคลที่สามที่เดินริมถนน เพราะสมองเราจะประมวลผลว่า เขาเป็นคนบ้าหรือเป็นมิจฉาชีพหรือไม่
.. วันนี้ท่ามกลางอากาศร้อนระอุ เกิน ๔๐ องศา เขาเดินดุ่มๆ ไม่สนใจใคร บริเวณเลยจาก.จอหอ มาเล็กน้อย สภาพเหงื่อไหลท่วมตัว เลยหยุดรถสอบถาม ได้ความว่าจะไปนครพนม เราบอกให้ขึ้นรถ เขาเดินอ้อมไปขึ้นท้ายกระบะ (เรานึกในใจ สอบผ่านขั้นต้น) ขับรถต่อไปอีกประมาณ ๒๐ นาที สังเกตดูพฤติกรรมไม่มีสื่งผิดปกติ เลยแวะร้านริมถนน ซื้อไก่ย่าง ๑ ตัว ข้าวเหนียว น้ำดื่มขวดใหญ่ และบอกให้เขามานั่งในรถ บอกให้เขาทานข้าวที่ซื้อมาให้ เขาบอกทานเมื่อเช้าแล้ว แต่ก็ให้ไว้ หิวเมื่อไรก็ทานได้เลย
.. พูดคุยสอบถาม ได้ความว่า เป็นแรงงานติดตั้งเสาสัญญาณโทรศัพท์ (เสาสูง ๓๐-๔๐ เมตร) แต่พอเสร็จงาน หัวหน้าฯหายตัวไป ไม่จ่ายค่าแรง ไม่มีเงินติดตัวสักบาท เมียบอกให้กลับบ้านก่อน ลูกสาวเรียนป.๒ กับกำลังคลาน รวม ๒ คน กำลังรอพ่อกลับบ้าน (ในสภาพข้างต้น)
.. พูดคุยต่ออีก ได้ความว่า เป็นอดีตทหารเกณฑ์ เคยปฏิบัติงานในจังหวัดชายแดนภาคใต้ ปลดประจำการเมื่อปลายปี ๖๑ แล้วมารับจ้างเป็นแรงงานดังกล่าว( เริ่มคุยออกรส )
.. ถึง อ.พล เราแวะซื้อกาแฟเย็นและเข้าห้องน้ำ ให้ตังส์เขาไปซื้ออะไรกิน ตามที่ตัวเองอยากซื้อ พร้อมบอกเขาว่า หยุดพักสัก ๑๐ นาที ผ่านไปไม่ถึง ๕ นาที เขามารอเราที่รถ พร้อมเงินทอนยื่นให้เรา บอกว่า ผมซื้อกาแฟเย็น(กระป๋อง) เราบอกเก็บเงินทอนไว้เถอะ ( สอบผ่านอีกแล้ว )
.. ถึงบขส.ขอนแก่น ยื่นเงินให้ไปซื้อตั๋วรถกลับนครพนม ส่วนเงินที่เหลือให้เก็บไว้ซื้อชุดนักเรียนให้ลูก ตามที่ลูกรอคอย
.. ดูเขาดีใจเป็นอันมาก เมื่อเราบอกว่า กลับไปดูแลลูกเมีย สักระยะ พร้อมเมื่อไร จะฝากให้ทำงานเป็น รปภ.ในสังกัดคนรู้จัก ค่าแรงขั้นต้นวันละ ๕๓๕ บาท (ทำวันหยุด ได้ ๒ แรง) เพราะเราได้ประมวลผลแล้ว เขาสอบผ่าน มีคุณสมบัติเหมาะสมที่จะสนับสนุน.

• ติดตามเราได้ที่ :
•