ประวัติ มิ้นท์ I Roam Alone ย้อนเส้นทาง 12 ปี ก่อนผจญภัยครั้งสุดท้าย

Tad Yungtonเผยแพร่: 20 ส.ค. 2567 11:43 น.| อัปเดต: 20 ส.ค. 2567 11:43 น.

140

ภาพประวัติ ประวัติ มินท์ อโรมอโลน ยูทูปเบอร์ชื่อดัง

ประวัติมิ้นท์ ไอโรม อโลน หรือ “มิ้นท์-มณฑล กสานติกุล” ยูทูปเบอร์ชื่อดัง เธอเป็นใคร ทำความรู้จักมิ้นท์ผ่านเส้นทางยูทูปเบอร์ จุดเปลี่ยนของชีวิต และสิ่งที่เธอได้รับจากอาชีพนี้

หลายคนคงใจหาย เมื่อ “มิ้นท์-มณฑล กสานติกุล” ประกาศการเดินทางรอบโลกครั้งสุดท้าย เพื่อบอกลา “I Roam Alone” หลังเธอเดินทางมาแล้วมากกว่า 90 ประเทศ มิ้นท์เปรียบการเดินทางของตัวเองเป็นรถ ที่ขับมาแล้ว 12 ปี ถึงเวลาที่ต้องบอกลา เพื่อไปทำอย่างอื่น

มิ้นท์ ไอโรม อโลนคือใคร ?

มิ้นท์ มณฑล กสานติกุล เป็นที่รู้จักในฐานะยูทูปเบอร์สายท่องเที่ยวชื่อดัง จากยูทูปช่อง I roam alone ที่ปัจจุบันมีผู้ติดตามในยูทูปถึง 3.52 ล้านคน อินสตาแกรม 6.74 แสนคน และเฟสบุ๊กแฟนเพจ 6.1 ล้านคน เธอเรียนจบปริญญาตรี เอกภาษาเสปนจากคณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกร์มหาวิทยาลัย และไปเรียนต่อปริญญาโท วรรณกรรมเสปน ที่กรุงมาดริด ประเทศสเปน อีกทั้งยังสามารถพูดไดถึง 5 ภาษา

จุดเริ่มต้นของ I Roam Alone

มิ้นท์เคยเล่าว่า จุดเริ่มต้นของ “I Roam Alone” เกิดขึ้นหลังเรียนจบปริญญาโทจากสเปน เธอหางานทำแต่ไม่สำเร็จ จึงตัดสินใจบอกแม่ว่าจะลองเดินทาง ท่องเที่ยว เขียนคอนเทนต์ ถ่ายภาพ หวังว่ามันจะเป็นงานได้ แม้ตอนนั้นจะไม่รู้ว่าจะทำเงินได้จริงไหม ก็แค่ลองทำให้เต็มที่

ช่วงแรก ๆ คนยังไม่รู้จักคำว่า “บล็อกเกอร์” เธอต้องเผชิญกับคำถามมากมาย ทำไมเรียนจบสูง ๆ แล้วไม่ทำงาน? เที่ยวไปวัน ๆ? แม่ตามใจลูกหรือเปล่า? ทั้งเพื่อนแม่ อาม่า พ่อ คนรอบข้างต่างกดดัน แต่เธอก็ไม่เคยคิดจะหยุด

พอเข้าปีที่ 2 เริ่มมีรายได้จากพ็อกเกตบุ๊กและงานเขียนอื่น ๆ แรงกดดันก็เริ่มคลายลง จนกระทั่ง “Influencer” กลายเป็นกระแส ทุกคนเริ่มเข้าใจว่ามันคืองานที่สร้างรายได้ ทำให้เห็นความเปลี่ยนแปลงในแง่การยอมรับของสังคม และอิทธิพลของสื่อ จนตอนนี้ทุกคนรู้แล้วว่ามันเป็นงานได้ เธอจึงไม่เคยหยุด และยิ่งตอนนี้ก็ยิ่งหยุดไม่ได้แล้ว

จุดเปลี่ยนชีวิตจากลูกคุณหนูสู่สาวเป้สายลุย

จากลูกคุณหนู สาวอักษรฯ จุฬาฯ ที่คุณแม่ต้องคอยดูแล ไปรับไปส่ง ช้อปปิ้งของแบรนด์เนม กลายมาเป็นสาวแกร่ง เดินทางคนเดียวได้อย่างมั่นใจ มีอะไรคือจุดเปลี่ยน

การเดินทางเป็นจุดเปลี่ยนสำคัญ เริ่มจากการเที่ยวแบบทั่วไปกับเพื่อน ๆ จนได้มาทำงานในวงการท่องเที่ยว พาคนเดินเที่ยวในกรุงแมดริด ทำให้ได้เจอนักเดินทางคนเดียวที่ทำให้เธอตั้งคำถามกับตัวเอง

“เดินทางคนเดียวไม่เหงาเหรอ ไม่กลัวเหรอ” คำตอบที่ได้คือ “สักครั้งในชีวิตให้ลองทำดู ไม่ต้องมาถามฉัน” คำตอบนี้ติดอยู่ในใจเธอเป็นปี จนในที่สุดก็ตัดสินใจออกเดินทางคนเดียวด้วยความกล้าล้วน ๆ

การเดินทางครั้งแรกที่เริ่มด้วยน้ำตา

ถามถึงทริปแรกที่มิ้นท์เดินทางคนเดียวเป็นยังไงบ้าง “เหมือนนั่งรถไฟเหาะเลยค่ะ ทั้งเจอคนดี เจอคนไม่ดี เจอความเหงา ได้เพื่อนใหม่ ร้องไห้ คือมันผสมปนเปกันไปหมด เป็นครั้งแรกที่ได้รู้จักด้านไม่ดีของการเดินทางคนเดียวด้วย เพราะเราไม่มีใครช่วย เวลาเกิดอะไรขึ้นต้องรับมือเองทั้งหมด อย่างตอนนั้นที่ไปทริปแรก โดนไล่ออกจากที่พัก ก็ร้องไห้คนเดียว จัดการอะไรไม่ถูกเลย”

แล้วในตอนนั้นจัดการกับปัญหาอย่างไร “ร้องไห้ค่ะ ตอนนั้นยังไม่เข้มแข็งพอ ก็ได้แต่ร้องไห้แล้วถอยออกมา กลับไปเก็บของ ย้ายไปพักที่อื่น”

ทริปที่ประทับใจที่สุดในการเดินทางของมิ้นท์คือที่ไหน เธอตอบว่า “ประทับใจทุกที่เลยค่ะ ไม่มีที่ไหนไม่ประทับใจ แต่ถ้าที่สุดแล้ว เป็นประทับใจปนแปลกใจ และคาดไม่ถึง น่าจะเป็นประเทศไทยนี่เอง”
เธอเล่าต่อว่า เคยนั่งรถไฟฟรีจากสถานีรถไฟธนบุรีไปสุไหงโกลก ใช้เวลาประมาณ 7-9 วัน ไปเรื่อย ๆ ไม่คิดว่าจะสนุกขนาดนี้ ได้เจอคนน่ารักมากมาย ทำให้รู้ว่าคนไทยมีน้ำใจ เข้าถึงง่าย และพร้อมช่วยเหลือเสมอ จึงเป็นทริปที่ประทับใจ เพราะไม่คาดคิดมาก่อน

มิ้นท์ทำอย่างไรจึงมีคอนเทนต์ที่แข็งแกร่ง ?

นำเสนอตัวตนผ่านไลฟ์สไตล์ที่เป็นธรรมชาติ จนเกิดเป็นคอนเทนต์ที่ยั่งยืน โควิดก็ทำอะไรไม่ได้ ความรู้ด้านภาษาและการเล่าเรื่อง ผสานกับข้อมูลมากมายที่สั่งสมมา หลอมรวมเป็นจุดแข็งของ I Roam Alone ที่แม้แต่โควิดก็ทำลายไม่ได้ คอนเทนต์ที่ยืดหยุ่น แต่ยังคงความเป็นตัวเอง พร้อมข้อมูลแน่นปึ้ก สไตล์เด็กอักษรฯ ทำให้ผู้ชมมีเวลาซึมซับเนื้อหาได้เต็มที่ในช่วงเวลาที่ทุกคนมีเวลาว่างมากขึ้น

ความน่าสนใจของเพจท่องเที่ยวที่เต็มไปด้วยความรู้ จึงยิ่งแข็งแกร่งขึ้นบนโลกออนไลน์ นี่คืออีกหนึ่งแบบอย่างของการทำคอนเทนต์ที่น่าศึกษา ทั้งในช่วงโควิดและหลังจากนี้

การนำเสนอตัวตนและไลฟ์สไตล์ที่เป็นธรรมชาติ ทำให้คอนเทนต์ของมิ้นท์มีความยั่งยืน เพราะไม่ต้องปรุงแต่งอะไรมากมาย ความหลากหลายในคอนเทนต์ของเธอก็ปฏิเสธไม่ได้ แม้แต่การลองทำอาหารที่เธอเองยังบอกว่า “ไม่อร่อยและงงไปพร้อมคุณแม่” ก็ยังกลายเป็นคอนเทนต์ได้ การไม่ปิดกั้นความคิดในช่วงนี้จึงเป็นสิ่งสำคัญ
I Roam Alone ยังมี “ครัวอิหยังวะ” เป็นทางเลือกสำหรับอาหาร โดยมิ้นท์บอกด้วยอารมณ์ขันว่า “เลือกที่จะกินหรือไม่กิน” ก็ได้
ตอนนี้เธอกำลังจะรับแมวมาเลี้ยงและทำบ้าน ไม่แน่ว่าเราอาจได้เห็นรายการเกี่ยวกับน้องเหมียวหรืองาน DIY เร็ว ๆ นี้

หลังสถานการณ์โควิด “การถ่ายทำง่ายขึ้นเยอะมาก” จากนักเดินทางรอบโลกสู่การเดินทางใกล้บ้าน คุณมิ้นท์มองโลกในแง่ดีว่า ถึงแม้รูปแบบการทำงานจะเปลี่ยนไป แต่หลายครั้งก็กลับง่ายขึ้น นี่เป็นมุมมองเชิงบวกที่ช่วยลดความตึงเครียดได้ช ช่วงเวลาที่ผ่อนคลายลง ทำให้เธอมีโอกาสใช้ชีวิตส่วนตัวมากขึ้น แต่กลับกลายเป็นว่าชีวิตส่วนตัวนั้นก็กลายเป็นงานไปโดยปริยาย

ถึงจะมีผู้ติดตามหลักล้าน แต่ก็ยังไม่หยุดพัฒนาตัวเอง “มิ้นท์ดูคอนเทนต์เยอะมาก โดยเฉพาะสารคดี ชอบดูวิธีการเล่าเรื่อง การตัดต่อแบบใหม่ ๆ เพื่อเอามาใช้กับงาน จริง ๆ น้องทีมงานไม่ชอบให้มิ้นท์อยู่บ้าน เพราะจะมีเวลาดูสารคดีแล้วก็จะเกิดไอเดียใหม่ ๆ ตลอด” เธอบอกเล่าพร้อมย้ำว่า “หลายคนบอกว่ามิ้นท์บ้างาน ตอนแรกก็ไม่รู้สึกนะ แต่ตอนนี้ก็เออ บ้างานแหละ!”

การเดินทางสอนอะไรให้กับมิ้นท์

“การเดินทางทำให้ความทุกข์หายไปจากชีวิต” แม้จะต้องเผชิญกับสิ่งที่ไม่คาดคิดระหว่างเดินทาง แต่เธอก็ได้เรียนรู้มากมาย “พอเราได้เดินทางเยอะ ๆ เราได้เห็นคนที่เขาทุกข์กว่า คนที่เขาสุขกว่าทั้งๆ ที่เขามีน้อยกว่า ทำให้เราเห็นคุณค่าของสิ่งที่อยู่รอบตัว ได้อยู่กับตัวเองมากขึ้น เข้าใจตัวเองมากขึ้น และเรียนรู้ที่จะอยู่กับตัวเอง อยู่กับความเหงา เดี๋ยวนี้เลยไม่มีความทุกข์อีกแล้ว เป็นความสุขที่รู้ว่าเราโชคดี” มิ้นท์ยังเล่าถึงการเปลี่ยนแปลงมุมมองของเธอ “ก่อนหน้านี้คิดว่าตัวเองเป็นคนโชคร้าย ทำไมไม่มีใครเข้าใจ ทำไมไม่ได้อย่างนั้นอย่างนี้ แต่ตอนนี้เข้าใจแล้วว่าจริงๆ เราโชคดีมาก ถ้ามีอะไรไม่เป็นไปตามที่หวัง ก็ไม่เป็นไร”

การเดินทางของ “มิ้นท์ I Roam Alone” กำลังจะถึงบทสรุปครั้งสำคัญ แม้หลายคนจะใจหาย แต่ก็เป็นโอกาสให้เราได้ติดตามการผจญภัยครั้งสุดท้ายของเธอ และร่วมลุ้นว่าเส้นทางใหม่ที่เธอเลือกจะงดงามและสร้างแรงบันดาลใจได้มากแค่ไหน 12 ปีที่ผ่านมาคือเครื่องพิสูจน์ว่าความฝันและความกล้าสามารถพาเราไปได้ไกลแค่ไหน และไม่ว่ามิ้นท์จะเลือกเดินทางไปในทิศทางใด เราก็เชื่อว่าเธอจะยังคงเป็นแรงบันดาลใจให้กับใครอีกหลายคนต่อไป