ครั้งแรกของปี ชาวไทยทั้งประเทศเตรียมรับชมปรากฏการณ์ ‘ดวงจันทร์บังดาวเสาร์’ ในช่วงเช้ามืด 25 ก.ค. 67 หากฟ้าใส มองเห็นด้วยตาเปล่าได้ทั่วไทย
สถาบันวิจัยดาราศาสตร์แห่งชาติ (องค์การมหาชน) (สดร. หรือ NARIT) เชิญชวนประชาชนทั่วไทย เตรียมรับชมปรากฏการณ์ “ดวงจันทร์บังดาวเสาร์ (Lunar Occultation of Saturn)” ครั้งแรกของปี ในช่วงเช้ามืดของวันพฤหัสบดีที่ 25 กรกฎาคม 2567 ตั้งแต่เวลาประมาณ 03.09 – 04.027 น. (ตามเวลากรุงเทพมหานคร)
ขณะเริ่มเกิดปรากฏการณ์ ดวงจันทร์ และ ดาวเสาร์ จะปรากฏอยู่บริเวณกลางท้องฟ้า โดยดาวเสาร์จะปรากฏใกล้กับส่วนสว่างของดวงจันทร์ ดาวเสาร์จะเริ่มสัมผัสขอบดวงจันทร์ฝั่งเสี้ยวสว่างและค่อย ๆ ลับหายไปด้านหลังของดวงจันทร์ ในเวลาประมาณ 03:09 น. และโผล่พ้นออกมาทั้งดวงอีกครั้งในฝั่งพื้นผิวส่วนมืด เวลาประมาณ 04:27 น. (ข้อมูลดังกล่าวคำนวณจากพื้นที่กรุงเทพมหานคร หากสังเกตการณ์ในพื้นที่อื่น ช่วงเวลาของการบังอาจจะเริ่มและสิ้นสุดไม่พร้อมกัน)
ปรากฏการณ์ทางดาราศาสตร์ดังกล่าวสามารถสังเกตเห็นได้ด้วยตาเปล่า จากทุกจังหวัดทั่วไทย ซึ่งหากมองด้วยตาเปล่าจะสังเกตเห็นเป็นจุดดาวเล็ก ๆ เคลื่อนหายไปหลังดวงจันทร์ แต่หากชมผ่านกล้องโทรทรรศน์จะสังเกตเห็นรายละเอียดดาวเสาร์พร้อมวงแหวนค่อย ๆ ลับหายไปหลังดวงจันทร์ และโผล่พ้นออกมาทั้งดวงได้อย่างชัดเจน
ทั้งนี้ หากท่านใดต้องการสัมผัสประสบการณ์อย่างเต็มรูปแบบ สามารถรับชมการถ่ายทอดสดปรากฏการณ์ผ่านทางเฟซบุ๊ก NARIT สถาบันวิจัยดาราศาสตร์แห่งชาติ ตั้งแต่เวลา 02.30 น. เป็นต้นไป
ปรากฏการณ์ “ดวงจันทร์บังดาวเสาร์” ในปีนี้จะเกิดขึ้นทั้งหมด 2 ครั้ง โดยครั้งต่อไปจะตรงกับ.นช่วงเช้ามืดของวันที่ 15 ตุลาคม 2567 เวลาประมาณ 02.19 – 03.00 น. สังเกตเห็นได้ด้วยตาเปล่า ในพื้นที่ภาคเหนือ บางส่วนของภาคกลาง บางส่วนของภาคตะวันตก และบางส่วนของภาคตะวันออกเฉียงเหนือ (ข้อมูลดังกล่าวคำนวณจากพื้นที่จังหวัดเชียงใหม่ หากสังเกตการณ์ในพื้นที่อื่น ช่วงเวลาของการบังอาจจะเริ่มและสิ้นสุดไม่พร้อมกัน) หรือติดตามข้อมูลปรากฏการณ์เพิ่มเติมได้ทางเฟซบุ๊ก NARIT สถาบันวิจัยดาราศาสตร์แห่งชาติ
ปรากฏการณ์บังกันของวัตถุบนท้องฟ้าคืออะไร ?
การบังกันของวัตถุท้องฟ้า (Occultations) เป็นปรากฏการณ์ที่วัตถุท้องฟ้าหนึ่งเคลื่อนที่ผ่านหน้ามาบังอีกวัตถุหนึ่งเมื่อสังเกตจากแนวสายตา อาทิ ดวงจันทร์บังดาวเคราะห์ ดวงจันทร์บังดาวฤกษ์ ดาวเคราะห์บังดาวฤกษ์ ดาวเคราะห์บังกันเอง เป็นต้น
มนุษย์สามารถอาศัยปรากฏการณ์เหล่านี้คำนวณหาขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางของวัตถุ คำนวณหาระยะห่างระหว่างโลกกับดวงจันทร์ ตรวจหาและศึกษาโครงสร้างของชั้นบรรยากาศ รวมถึงการใช้ตรวจหาวงแหวนของดาวเคราะห์ชั้นนอกได้อีกด้วย ซึ่งนับว่าเป็นอีกหนึ่งปรากฏการณ์สำคัญที่เป็นประโยชน์ต่อวงการวิจัยดาราศาสตร์อย่างมาก
อ่านข่าวที่เกี่ยวข้อง
- 20 มี.ค. 67 “วันวสันตวิษุวัต” ปรากฏการณ์ เวลากลางวันยาวเท่ากลางคืน
- ‘ยานโอดิสซิอุส’ ของสหรัฐฯ ลงจอดสำเร็จ กลับดวงจันทร์ครั้งแรกในรอบ 52 ปี
- ชาวเน็ตฮือฮา ปรากฏการณ์แสงสีเขียว คล้ายแสงเหนือ ที่เขาพะเนินทุ่ง แก่งกระจาน
