เปิดใจ หนุ่มไทยหนีตายจากอิสราเอล ยอมรับกลับไทยลำบากขึ้น ตอนอยู่อิสราเอลส่งเงินให้ที่บ้านได้เดือนละ 3 หมื่น ตอนนี้ยังมีหนี้ค้างหลายแสน หวังได้กลับไปทำงานอีกครั้ง
จากกรณีที่กลุ่มติดอาวุธฮามาส บุกเข้าโจมจีอิสราเอล ทำให้ต้องประกาศเข้าสู่ภาวะสงคราม อีกทั้งยังมีผู้เสียชีวิต บาดเจ็บ และถูกจับเป็นตัวประกันจำนวนมาก ทำให้แรงงานไทยที่ไปทำงานในอิสราเอลต้องเร่งอพยพ เดินทางกลับภูมิลำเนาเพื่อความปลอดภัย ล่าสุดหนึ่งในแรงงานไทยจากจังหวัดขอนแก่น เปิดใจถึงชีวิตหลังกลับมาที่ไทย ลำบากขึ้นมาก
วันนี้ (20 ต.ค. 66) นายถาวร อายุ 38 ปี ชาวบ้าน อ.หนองเรือ จ.ขอนแก่น ซึ่งเพิ่งเดินทางกลับจากประเทศอิสราเอล หลังเข้าไปทำงานได้เพียง 7 เดือน ได้เล่าให้ทีมข่าวฟังว่า ตนไปทำงานด้านเกษตรกรที่เมืองโอฟากิม ผ่านทางกระทรวงแรงงาน
ในการเดินทางไปทำงานเมื่อช่วงต้นปี นายถาวรต้องใช้เงินเก็บและเงินยืมคนใกล้ชิดเพื่อเป็นค่าเดินทางและค่าจัดการเอกสาร แต่เมื่อไปทำงานจริงก็ได้รับกลับมาเดือนละ 50,000 บาท ซึ่งตนได้ส่งเงินราว 30,000 บาท กลับมาให้ที่บ้านใช้หนี้และใช้จ่ายประจำวัน
แต่เมื่อสงครามถล่มอิสราเอลตั้งแต่วันที่ 7 ตุลาคม ตนก็ได้ตัดสินใจขอกลับไทย เพราะพื้นที่ทำงานในตอนนั้นเป็นจุดกึ่งกลางการสู้รบระหว่างฮามาสและอิสราเอลพอดี โดยได้เดินทางมาถึงบ้านเมื่อวันที่ 16 ตุลาคมที่ผ่านมา
นายถาวรกล่าวว่าตนไม่ได้อยากกลับ เพราะที่บ้านยังมีหนี้สินอยู่อีก 5 แสนบาท อีกทั้งช่วงก่อนจะเกิดสงครามตนได้ให้ที่บ้านรื้อรั้วเพื่อสร้างใหม่ และวางแผนจะส่งเงินกลับมาให้ พร้อมกับค่าผ่อนรถและค่าใช้จ่ายอื่น ๆ ทว่าก็เกิดเหตุไม่คาดฝันขึ้นเสียก่อน
เมื่อกลับมาถึงไทย นายถาวรยังตั้งตัวไม่ทันและไม่รู้ว่าจะต้องทำอะไรต่อไป ได้แต่คิดว่าคงต้องออกไปรับจ้างเล็ก ๆ น้อย ๆ เพื่อหาเงินมาเป็นค่าใช้จ่ายในครอบครัว แต่ถ้าในอนาคตมีโอกาสก็จะเดินทางกลับไปทำงานอีกครั้ง เพราะตนมีภาระที่ต้องใช้เงินอีกจำนวนมาก
ทั้งนี้นายถาวรได้แต่ภาวนาให้สถานการณ์สู้รบจบเร็วที่สุด ซึ่งหากทุกอย่างสงบแล้ว ตนและเพื่อนแรงงานอยากให้รัฐบาลช่วยอำนวยความสะดวก ในการกลับไปทำงานอีกครั้ง เพื่อจะได้มีรายได้เหมือนกับตอนที่ยังทำงานได้ก่อนมีสงคราม
ด้านพ่อของนายถาวรกล่าวว่า เมื่อลูกชายเดินทางไปทำงานและหาเงินจุนเจือครอบครัวได้ ลูกก็ขอให้ตนออกจากงานเพราะจะส่งเสียเลี้ยงดูเอง ทว่าสุดท้ายก็เกิดสงครามต้องรีบกลับบ้าน ทั้งที่เพิ่งไปทำงานได้แค่ 7 เดือน แต่ครอบครัวทุกคนก็เป็นห่วงความปลอดภัยและอยากให้กลับ ซึ่งหลังจากนี้จะช่วยกันรับจ้างหารายได้เท่าที่จะทำได้ต่อไป.
