อุทาหรณ์ฝังใจ ไปรับลูกช้า 20 นาที ทำให้พ่อแม่ต้องเสียใจถึง 9 ปี
บทเรียนราคาแพง พ่อแม่ชาวจีนไปรับลูกที่โรงเรียนช้า 20 นาที ทำให้พ่อแม่ต้องเสียใจถึง 9 ปี ยอมเป็นหนี้ 2 แสนหยวนเพื่อตามหาลูกให้พบในสักวันหนึ่ง
เว็บไซต์ Cafebiz ได้นำเสนอข่าวอุทาหรณ์แก่คนเป็นพ่อเป็นแม่ทุกคน รับลูกที่โรงเรียนช้า 20 นาที ทำให้พ่อแม่ต้องเสียใจถึง 9 ปี เหตุการณ์เริ่มต้นในวันที่ 18 ตุลาคม พ.ศ. 2548 แม่ได้พาลูกสาววัย 6 ขวบเข้าเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 ในโรงเรียนใหม่ โดยคนเป็นแม่ได้กำชับลูกสาวไว้ว่า “ห้ามวิ่งเล่นหลังเลิกเรียน ต้องรอแม่มารับเข้าใจไหม” ลูกสาวจึงตอบกลับไปว่า “หนูรู้” แล้วก็วิ่งเข้าห้องเรียนไป
หลังเลิกเรียนวันนั้น ด้วยความที่แม่มีธุระจึงทำให้มารับลูกสาวสายไป 20 นาที พอมาถึงห้องเรียนกลับไม่พบใคร จึงสอบถามครู ปรากฎว่าลูกสาวได้ขอคุณครูกลับบ้านคนเดียวไปแล้ว เนื่องจากรอให้แม่มารับไม่ไหว เมื่อแม่ได้ยินอย่างนั้นจึงรีบติดต่อพ่อเพื่อถามว่าลูกสาวกลับถึงบ้านหรือยัง เมื่อรู้ว่าลูกสาวยังไม่ถึงบ้าน จึงระดมทั้งญาติและเพื่อน ๆ ช่วยกันตามหา
หลังจากตามหาลูกสาวเท่าไหร่ก็ไม่พบสักที ทั้งคู่จึงตัดสินใจแจ้งตำรวจให้ช่วยตามหา ทั้งคู่ได้ออกเดินทางไปตามหาในเมืองใกล้เคียงอื่น ๆ ถึงขนาดลงทุนดัดแปลงรถเพื่อใช้ตามหาลูกสาว แต่ก็ไม่พบเบาะแสอยู่ดี อีกทั้งเงินออมของพวกเขาก็ค่อย ๆ ร่อยหรอลงไปทุกที แถมหนี้สิ้นก็พุ่งขึ้นไปถึง 200,000 หยวน (ประมาณ 970,000 บาท) แต่ทั้งสองก็ยังไม่ยอมแพ้ เพราะยังมีความหวังในใจลึก ๆ ว่าจะตามหาลูกสาวยอดดวงใจของทั้งคู่เจอ
ตัดภาพมาที่ทางลูกสาวหลังจากที่เธอขอคุณครูเดินกลับบ้านด้วยตัวคนเดียว เธอก็ไปรอที่ป้ายรถเมล์ ระหว่างรอก็ไปพบกับหญิงแปลกหน้ามาพูดกับเธอว่า “ฉันเป็นเป็นเพื่อนแม่เธอ วันนี้แม่ไม่ว่างเลยมารับไม่ได้ ฉันเลยอาสามารับเธอกลับบ้านแทนแม่เอง” ซึ่งเธอก็เชื่ออย่างสนิทใจและยอมไปกับหญิงแปลกหน้าแต่โดยดี ก่อนถูกนำตัวพาข้ามไปอีกเมืองเพื่อไปอาศัยกับสามีของหญิงแปลกหน้าและบังคับเธอให้เรียกทั้งสองว่าพ่อและแม่
ปี พ.ศ. 2551 ความสัมพันธ์ของทั้งคู่จบลง ไม่กี่เดือนต่อมา เด็กสาวจึงถูกขายต่อให้ผู้หญิงคนหนึ่งในราคา 10,000 หยวน (ประมาณ 48,000 บาท) ทำให้เธอต้องย้ายไปอยู่ที่เมืองเฉิงตูกับทั้งสองพ่อแม่บุญธรรม เธอเชื่อฟังและประพฤติตามพ่อแม่บุญธรรมทุกอย่างเพื่อทำให้ทั้งสองวางใจในตัวเธอ และเธอก็พยายามเก็บเงินค่าขนมที่ได้มาเพื่อตามหาเพื่อแม่ที่แท้จริง
ต่อมาปี พ.ศ. 2552 เด็กสาวเก็บเงินได้ 500 หยวน (ประมาณ 2,400 บาทไทย) แต่ตอนนั้นเธอยังเด็กจนเกินไป จึงกลัวว่าอาจจะตามหาพ่อแม่แท้ ๆ ไม่เจอและกลัวคนไม่ดีมาหลอกอีก จึงได้ตัดใจชั่วคราว ทำให้เธอตัดสินใจที่จะรออายุที่มากขึ้นและเก็บเงินไปเรื่อย ๆ เพื่อทำตามเป้าหมายที่วางไว้ให้สำเร็จ
หลังจากเหตุการณ์วันนั้นก็ได้ล่วงเวลามา 9 ปี มาในปี พ.ศ. 2557 เด็กสาวก็มีอายุ 15 ปีเต็ม เธอได้บอกพ่อแม่บุญธรรมว่าอยากลาออกจากโรงเรียนเพื่อมาหาเงิน ทั้งคู่ได้ยินอย่างนั้นจึงเบาใจและวางใจกับเธอ แถมยังซื้อโทรศัพท์ให้เธอด้วยอีก 1 เครื่อง เมื่อเธอมีโทรศัพท์จึงใช้อินเทอร์เน็ตในการตามหาเบาะแสพ่อแม่ที่แท้จริง จนเธอได้เจอเบาะแสสามีภรรยาคู่หนึ่งที่กำลังตามหาลูกสาว แต่เธอยังไม่ปักใจเชื่อเพราะกลัวถูกหลอก ทางคู่สามีภรรยาจึงส่งหลักฐานและภาพต่าง ๆ มาให้เธอ พร้อมทั้งข้อมูลติดต่อของทั้งคู่มาด้วย
จนกระทั่งวันที่ 6 มกราคม พ.ศ. 2558 สามีภรรยาได้ไปเดินตลาดแห่งหนึ่งในเฉิงตู ตามแผนที่ที่เด็กสาววาดส่งมาให้ เมื่อเดินผ่านร้านขายของชำก็ปรากฎเด็กผู้หญิงคนหนึ่งกำลังอยู่ ทั้งคู่ใช้เวลามองเพียงไม่นานก็รู้ทันทีว่าเป็นลูกสาวที่พวกตนตามหามาตลอดแน่นอน ด้านเด็กสาวได้อ้างพ่อกับแม่บุญธรรมว่าจะออกมาซื้อของ แต่เธอได้ติดต่อกับตำรวจไว้ และนำตัวอย่างเลือดไปตรวจ DNA
ผล DNA ปรากฎว่าเธอคือลูกสาวแท้ ๆ ที่หายตัวไปนานถึง 9 ปี ในที่สุดการตามหาอันแสนยาวนานก็เดินทางมาถึงจุดสิ้นสุด ทั้ง 3 คนได้กลับมาอยู่ด้วยกันอย่างพร้อมหน้า ส่วนบุคคลที่ค้ามนุษย์ก็ถูกตำรวจลงโทษตามกฎหมายอย่างสาสม