17 มกราคม “วันพ่อขุนรามคำแหงมหาราช” พระราชบิดาแห่งอักษรไทย
รวมรำลึกบูรภักดิ์กษัตริย์ไทย เนื่องในวันที่ 17 มกราคม “วันพ่อขุนรามคำแหงมหาราช” บิดาแห่งอักษรไทย พระมหากษัตริย์แห่งราชวงศ์พระร่วง กรุงสุโขทัย ผู้ทรงวางรากฐานด้านภาษาศาสตร์แก่ชนรุ่นหลัง นับเป็นคุณูปการอันใหญ่หลวงแก่ปวงชนชาวไทย
วันอังคารที่ 17 มกราคม 2566 น้อมรำลึกในพระมหากรุณาธิคุณเนื่องในวัน “พ่อขุนรามคำแหงมหาราช” พระมหากษัตริย์แห่งราชวงศ์พระร่วง กรุงสุโขทัย ผู้ทรงประดิษฐ์คิดค้นอักษรซึ่งเป็นรากฐานให้กับภาษไทยในปัจจุบัน โดยคาดว่าถือกำเนิดขึ้นเมื่อประมาณปีพุทธศักราช 1826 นอกจากนี้ในวันที่ 17 มกราคม ของทุกปียังถือเป็นวันที่ในหลวงรัชกาลที่ 4 พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ทรงค้นพบ “หลักศิลาจารึก” ของพ่อขุนรามคำแหงมหาราช อีกด้วยนั่นเอง สำหรับประวัติความเป็นมาของวันพ่อขุนรามคำแหงมหาราช จะมีเรื่องราวที่มาน่าสนใจอะไรบ้างเข้ามาอ่านข้างล่างนี้ได้เลยครับ
ประวัติ “วันพ่อขุนรามคำแหงมหาราช”
ย้อนกลับไปในช่วงเดือนธันวาคม ปี พ.ศ. 2531 สำนักงานสภาจังหวัดสุโขทัย ได้มีหนังสือเสนอต่อ ฯพณฯ นายกรัฐมนตรี ขอให้มีการกำหนด “วันพ่อขุนรามคำแหงมหาราช” ขึ้นมาโดยให้ยึดถือวันที่พระบาทสมเด็จพระปรเมนทรรามาธิบดีศรีสินทรมหาวชิราลงกรณ พระวชิรเกล้าเจ้าอยู่หัว ขณะดำรงพระราชอิสริยยศสมเด็จพระบรมโอรสาธิราชฯ สยามมกุฎราชกุมาร (ในหลวงรัชกาลที่ 10) เสด็จพระราชดำเนินเพื่อทรงประกอบพระราชพิธีเปิดพระบรมราชานุสาวรีย์พ่อขุนรามคำแหงมหาราช วันที่ 17 พฤศจิกายน พ.ศ. 2526 เป็น “วันพ่อขุนรามคำแหงมหาราช”
ในกาลต่อมา คณะกรรมการเอกลักษณ์ของชาติ คณะกรรมการชำระประวัติศาสตร์ไทย และจัดเอกสารทางประวัติศาสตร์และโบราณคดี ได้พิจารณาเรื่องการกำหนดวันสำคัญทางประวัติศาสตร์ใหม่ ตามหลักฐานทางประวัติศาสตร์ โดยเสนอว่าควรเป็นวันที่ “พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว” ทรงพบหลักศิลาจารึกของพ่อขุนรามคำแหงมหาราช (ศิลาจารึกหลักที่ 1) วันที่ 17 มกราคม พ.ศ. 2376
โดยหลังจากนั้น คณะกรรมการชำระประวัติศาสตร์ไทยและจัดพิมพ์เอกสารทางประวัติศาสตร์และโบราณคดี จึงมีมติกำหนดจัดตั้งให้วันที่ 17 มกราคม ของทุกปีคือ “วันพ่อขุนรามคำแหงมหาราช”
ประวัติ “พ่อขุนรามคำแห่งมหาราช”
พ่อขุนรามคำแหงมหาราช หรือ ขุนรามราช หรือ พระบาทกมรเตงอัญศรีรามราช ทรงเป็นกษัตริย์องค์ที่ 3 แห่งอาณาจักรสุโขทัย อาณาจักรที่มีความสำคัญต่อประวัติศาสตร์ในพื้นที่ของประเทศไทยปัจจุบัน ทรงปกครองตั้งแต่ปี ค.ศ.1279 ถึงปี ค.ศ. 1298 และทรงถูกยกย่องในฐานะกษัตริย์ในด้านการขยายอาณาเขตของอาณาจักรและส่งเสริมวัฒนธรรม รวมถึงการคิดค้นและพัฒนาอักษรไทย ซึ่งช่วยรวมประเทศเป็นปึกแผ่นและส่งเสริมการเติบโตทางวัฒนธรรมและเศรษฐกิจ
ในรัชสมัยของพระองค์ “พ่อขุนรามคำแหงมหาราช” ทรงสร้างวัดและจารึกศิลาจารึกจำนวนมาก ซึ่งถือว่าเป็นแหล่งหลักที่มีคุณค่าสำหรับประวัติศาสตร์ของอาณาจักรสุโขทัย นอกจากนี้เขายังได้รับเครดิตจากการสร้างประมวลกฎหมายฉบับแรกของไทยและเพื่อส่งเสริมการค้าและการพัฒนาการเกษตร
พ่อขุนรามคำแหงมหาราชถือเป็นหนึ่งในกษัตริย์ที่มีชื่อเสียงและเป็นที่เคารพนับถือมากที่สุดในประวัติศาสตร์ไทย และมรดกของพระองค์ยังคงได้รับการเลื่องลือในประเทศไทยจนถึงทุกวันนี้
เป็นที่น่าสังเกตว่าแม้ว่าพ่อขุนรามคำแหงมหาราชจะถือเป็นบุคคลสำคัญทางประวัติศาสตร์ แต่ก็ขาดหลักฐานที่เป็นรูปธรรมที่จะยืนยันการดำรงอยู่ของพระองค์ได้อย่างสมบูรณ์ แหล่งข้อมูลหลักของพระองค์มาจากจารึกพ่อขุนรามคำรามซึ่งพบบนศิลาจารึกที่สุโขทัยและถือเป็นแหล่งข้อมูลเบื้องต้นเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ของพระองค์
อ้างอิง : 1