‘ทราย เจริญปุระ’ เยี่ยม ‘เพนกวิน-รุ้ง-ไมค์’ ที่โรงพยาบาล

“ไปเยี่ยมเด็กๆมา แอบถามจากคนใกล้ตัวว่าน้องๆอยากกินอะไรมั้ย จะได้ซื้อไปฝาก รุ้งอยากกินกุ้ง กวิ้นแพ้กุ้ง ไมค์อยากกินอาหารญี่ปุ่น เราซื้อไปฝาก น้องๆดีใจกันมาก แต่ก็เกรงใจและกลัวจะดูไม่ดีว่ามากินของแพงๆที่เราซื้อมา

ลูกเอ๊ย พี่ทำได้แค่นี้ ไม่ถึงเสี้ยวที่หนูทำกันมา จะกุ้งจะปลากินไปเถอะเด็กๆ บำรุงขวัญบำรุงใจกันบ้าง ไมค์มีเพื่อนๆมาอยู่ด้วย ยังเป็นห่วงว่าเป็นยังไงกันบ้างข้างนอก บ่นว่าวันนั้นถ้าผมไม่น๊อค กวิ้นคงไม่เจ็บเยอะ เพราะจะได้ช่วยกันสู้ช่วยกันขวางตำรวจ ได้คุยกับแม่กวิ้น แล้วก็ครอบครัวรุ้ง มีคนเอาตุ๊กตามาฝาก รุ้งดีใจมาก พ่อแม่และพี่สาวอยู่กันพร้อมหน้า ทุกคนดูโอเค มีกำลังใจดีอยู่ รุ้งคิดถึงมัฟฟินแมวที่เพิ่งรับมา เพราะได้เล่นกันไม่กี่วันก่อนจะถูกจับ

แม่สุไม่ตัดพ้อเลยเรื่องที่ต้องโดนให้ออกจากงาน กวิ้นก็พูดแค่เรียบๆว่านี่คือรายได้หลักของครอบครัวแหละครับ กับเศรษฐกิจแบบนี้ พอทำท่าจะพูดต่อแม่สุก็ขัดว่าไม่เป็นไร อย่าเพิ่งห่วงเรื่องแม่ ห่วงเรื่องกวิ้นเถอะ ถ้าจะมีอะไรพากวิ้นไปเลย ไม่ต้องห่วงแม่ มันไม่ได้สนใจแม่ ถ้าจะยิงก็ยิงแม่เถอะ

เรารู้ว่าข้อความในสเตตัสนี้จะถูกแชร์ออกไป เอาไปถ่มถุยเรา เอาไปปั่น เอาไปค่อนขอด กระแนะกระแหนและสะสาใจกับเรื่องราวของเด็กๆ เอาไปแซะว่าอยู่ดีกินดี กินกุ้งกินปลา นอนโรงพยาบาลอย่างดี เอาไปเปลี่ยนสาร ด้อยค่าสิ่งที่น้องๆต้องเจอ แต่ถ้าตื้นเขินกันจนคิดว่าการได้กินกุ้งสักตัวหลังจากต้องติดคุก หรือการได้กินปลาเผา นอนเตียงโรงพยาบาลที่เด็กๆมีสิทธิ์จะได้เพราะทำประกันภัยไว้เป็นความสบายก็เอาเถอะ
ขอให้คุณได้สบายบ้างก็แล้วกัน”