จบชีวิตตัวเอง นักเขียนนิยาย “องค์หญิงกำมะลอ” ไม่อยากทรมานโรคร้าย ทิ้งจดหมายลา
ฉงเหยา เสียชีวิต ปิดตำนาน นักเขียนนิยาย องค์หญิงกำมะลอ ในวัย 86 ปี สาเหตุของเลือกจบชีวิตตัวเอง ดีกว่าอยู่อย่างทรมานด้วยโรคคนชรา ฝากข้อความสุดท้ายถึงแฟนๆ อย่ายอมแพ้ต่อชีวิต
วงการวรรณกรรมจีนเศร้า “ฉงเหยา” นักเขียนนวนิยายรักชื่อดัง เสียชีวิตแล้วในวัย 86 ปี ด้วยการตัดสินใจจบชีวิตตัวเอง ทิ้งไว้เพียงผลงานและคำสอนใจ กระตุ้นให้คนรุ่นใหม่เห็นคุณค่าของการมีชีวิตอยู่
เมื่อวันที่ 4 ธันวาคม 2567 สื่อไต้หวันรายงานว่า ฉงเหยา นักเขียนนวนิยายชื่อดัง เจ้าของผลงานอมตะ “องค์หญิงกำมะลอ” และ “ม่านรักม่านประเพณี” เสียชีวิตแล้วที่บ้านพักในเมืองตั้นสุ่ย นครนิวไทเป เบื้องต้นเจ้าหน้าที่ตำรวจสันนิษฐานว่าเป็นการฆ่าตัวตาย
6 วันก่อนเสียชีวิต ฉงเหยา ได้โพสต์ข้อความบนเฟซบุ๊ก เพื่อรำลึกถึงสามีผู้ล่วงลับ “ผิงซินเถา” พร้อมระบุว่าตนเองกำลังเผชิญกับความทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัส
ญาติของ ฉงเหยา เปิดเผยว่า ก่อนเสียชีวิต ฉงเหยา ปรารถนาที่จะจากไปอย่างสงบ โดยไม่ทรมานจากโรคภัยไข้เจ็บ และได้ฝากข้อความสุดท้ายไว้ว่า “มีคำพูดมากมายเกินกว่าจะเอ่ย สุดท้ายนี้ ขออวยพรให้ทุกคนมีสุขภาพแข็งแรง มีความสุข และใช้ชีวิตอย่างมีอิสระ”
ฉงเหยา ได้โพสต์ข้อความยาวเหยียดบนเฟซบุ๊กส่วนตัว โดยมีใจความสำคัญดังนี้
“อย่าร้องไห้ อย่าเสียใจ อย่าเศร้าโศกเสียใจกับฉัน ฉันจากไปอย่างสงบแล้ว”
“ฉันเป็นเหมือนประกายไฟ ที่เผาไหม้ตัวเองอย่างเต็มที่ และตอนนี้เปลวไฟกำลังจะมอดดับ ฉันเลือกที่จะจากไปในแบบของฉัน”
“สิ่งที่ฉันอยากจะพูด ได้บันทึกไว้ในวิดีโอ ‘เมื่อเกล็ดหิมะโปรยปราย’ แล้ว หวังว่าเพื่อนๆ จะดูวิดีโอนี้หลายๆ ครั้ง เพื่อทำความเข้าใจทุกสิ่งที่ฉันต้องการจะสื่อ”
“ชีวิตนี้ ฉันได้ใช้ชีวิตอย่างเต็มที่ ไม่เคยเสียใจ สิ่งที่ฉันห่วงใยที่สุดคือครอบครัวและพวกคุณ พวกคุณคือคนที่ฉันรักและห่วงใยมากที่สุด”
“สำหรับคนหนุ่มสาว อย่ายอมแพ้ต่อชีวิต อุปสรรคและความยากลำบากต่างๆ อาจเป็นบททดสอบในชีวิตที่สวยงาม ขอให้คุณอดทน เข้มแข็ง และใช้ชีวิตอย่างคุ้มค่า”
ต่อมาวันที่ 5 ธันวาคม ครอบครัวของฉงเหยา ได้ออกแถลงการณ์ว่า
“ถึงเพื่อนๆ และสื่อมวลชนทุกท่านที่รักและห่วงใย “ฉงเหยา”
ด้วยความเคารพอย่างสูง พวกเราขอแจ้งให้ทราบว่า คุณแม่ คุณยาย และ “ฉงเหยา” ที่ทุกคนรัก ได้จากพวกเราไปแล้วเมื่อวันที่ 4 ธันวาคม 2567
ตามที่ท่านได้กล่าวไว้ในเฟซบุ๊กส่วนตัว ท่านได้รอคอยช่วงเวลานี้ เพื่อที่จะได้เป็นผู้กำหนดชีวิตของตัวเอง และจากโลกนี้ไปอย่างสง่างาม เพื่อเริ่มต้นการเดินทางครั้งใหม่
ในฐานะครอบครัว พวกเราจะปฏิบัติตามคำสั่งเสียของท่าน ทั้งที่เคยบอกกล่าวไว้และที่เขียนไว้ในจดหมายลาตาย โดยจะไม่มีพิธีศพแบบเปิดให้สาธารณชนเข้าร่วม และจะไม่มีการจัดงานแถลงข่าวหรืองานรำลึกใดๆ เพื่อไม่ให้เป็นการสิ้นเปลืองทรัพยากรของสังคม
ณ เวลานี้ พวกเราขอความกรุณาจากทุกท่าน ให้เวลาและพื้นที่กับครอบครัวของเรา เพื่อเยียวยาความรู้สึกโศกเศร้าเสียใจ
พวกเรามีความทรงจำร่วมกัน และความอาลัยนี้จะอยู่ในใจของพวกเราตลอดไป ชีวิตยังคงต้องดำเนินต่อไป และจิตวิญญาณของคุณแม่ คุณยาย และ “ฉงเหยา” จะยังคงอยู่กับเราเสมอ
ขอให้ทุกท่านมีแต่ความสุข ความเจริญ และมีสุขภาพแข็งแรง
ขอแสดงความนับถือ
เฉินจงเหว่ย, เหอซิ่วฉง และหลานๆ
5 ธันวาคม 2567″
การจากไปของ ฉงเหยา นับเป็นการสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ของวงการวรรณกรรมจีน แต่ผลงานคำสอนของเธอ จะยังคงอยู่ เพื่อสร้างแรงบันดาลใจ และเตือนใจให้ทุกคนเห็นคุณค่าของการมีชีวิตอยู่